Benim küçük bal adamım. Bugün 22 günlüksün. Ve harika bir çocuksun. Hemen büyümek için acelen var gibi, bütün gün süt içmek istiyorsun. Yetmeyecekmiş gibi telaşlanıyor, küçük yüzünü buruşturup tepiniyorsun bazen. Mavi-gri gözlerini dikip ciddi ciddi yüzüme bakıyorsun sonra. Bazen uyuyakaldığında küçük yüzün gülümsemelerle aydınlanıyor. Hemen iki dakika sonraysa korkup içini çekiyorsun. O kadar güzel, o kadar masumsun ki.
Arkada bir ışık görürsen hemen başını çevirip takip etmeye başlıyorsun. Sesleri seviyorsun, müziği de. Sohbet edilirken uyumayı seviyorsun. Suya yavaş yavaş alışmaya başladın. Acemi annen ve bir ordu kadın tarafından yıkandığın için başlarda korktun biraz. Ama öyle harika bir çocuksun ki. Nadiren ağlıyorsun, özellikle altın değiştiyse ve hakettiğin yemek henüz gelmediyse.
İçinde kocaman bilge bir adam var gibi.
Benim kristal çocuğum, bebeğim. O kadar çok seviliyorsun ki. Mutlu, sağlıklı, akıllı, neşeli biri ol, hayatı keyfiyle yaşa. Annen her zaman yanında olmak için elinden gelenin en iyisini yapacak.
